Dzieci z zaburzeniami rozwoju obejmowane są obecnie zróżnicowaną oraz złożoną rehabilitacją. Składają się na nią różne formy oraz metody pracy. Dogoterapia jest jedną z nich. Jest bardzo uniwersalna, a jednocześnie wszechstronna. Może ona stymulować dziecko w każdej sferze rozwoju.

Dzięki temu dogoterapię wykorzystać można w pracy z dziećmi z autyzmem, niepełnosprawnością intelektualną czy też ruchową oraz innymi zaburzeniami rozwoju.
Jest to terapia kontaktowa z udziałem psa, polegająca na wieloprofilowym usprawnianiu dzieci.

Dogoterapia jest rodzajem pracy uzupełniającym szeroko rozumianą rehabilitację i nie może pozostać jedyną formą terapii. Stanowi uzupełnienie całości oddziaływań terapeutycznych, w szczególności u dzieci z wyzwaniami rozwojowymi. U zdrowych jest elementem i uzupełnieniem oddziaływań edukacyjnych.

Zapytana o to, czym jest dogoterapia, zwykle odpowiadam, że to forma terapii pozwalająca rozwijać sferę poznawczą, ruchową, społeczną, emocjonalną u dzieci, dzięki wykorzystaniu niezwykłego narzędzia pracy, jakim jest odpowiednio przygotowany pies. To on pozwala skłonić dziecko do wykonywania różnorodnych zadań, wspomagających jego rozwój. Najważniejsze jest jednak przy tym to, iż dziecko owe zadania postrzega jako zabawę, przyjemność, nigdy natomiast nie są one dla niego żmudnymi ćwiczeniami.

Motywacja do „pracy” powstaje w dziecku samoistnie, spontanicznie, wraz z rosnącą więzią, jaka powstaje między nim a psem. Więź owa powstaje zwykle dość łatwo, bowiem istnieje przynajmniej pięć powodów, dla których pies tak doskonale spełnia się w roli przyjaciela i terapeuty:

  • pies nie ocenia – pies akceptuje,
  • pies nie wyznacza reguł i granic,
  • pies nie oczekuje – pies daje,
  • pies nie zabrania – pies pozwala,
  • pies nie stawia warunków – pies kocha nas bezwarunkowo.

Pies „w rękach” dobrego terapeuty może zdziałać bardzo wiele.

Materiały do pobrania

Nasze zajęcia

Galeria zdjęć